Bij  het jongste koningschieten  van het Sint Antonius en Sint Sebastianus Gilde werd Piet Brouwers koning en volgde Henk de Koning op, die met zijn vrouw Wilhelmien, bijna twee jaar lang de centrale figuur was bij het gilde. Immers de koning wordt altijd geëerd, staat in het middelpunt van de belangstelling en is het visitekaartje van het gilde bij alle optredens. Nu is weer een gildebroeder koning geworden, maar voor Henk de Koning was dat anders. Hij was weliswaar lid van het gilde, maar maakte geen deel uit van de gildegroep, de actieve leden van het gilde. Hij kwam eigenlijk als een “groentje” binnen, of eigenlijk niet helemaal, want hij had  zeven jaar ervaring als gildebroeder bij het Sint-Leonardusgilde, Donk. Hoe heeft hij deze twee jaren beleefd.

Henk is bijna zijn hele leven met gilden omgegaan. Vader Driek  werd in 1928 tot nieuwe deken gekozen en was van 1932 tot 1936 zelfs koning, maar wel een benoemde koning, evenals zijn zwager Hein Vermeulen , deken van het jaar 1934. Die was tien jaar koning. Omdat de familie De Koning lange tijd in Donk heeft gewoond is er geen deken uit de familie voortgekomen. In Donk waren zij nauw verbonden met en enkele familieleden zelfs lid van het Sint-Leonardusgilde, waarvan een zelfs koning. Henk was zeven lid van het Sint-Leonardusgilde. Zoon René viel het dekenschap van de ” Gruun van Gimmert” in 1989 ten deel.

Henk schoot als ondersteunend lid van het gilde al  jaren mee om het koningschap, maar eerst in 2010 was het laatste schot voor hem en werd hij  geheel onverwacht koning en koos zijn vrouw Wilhelmien tot koningin. Zij was niet op Koks, maar bezocht de Gemertse kermis. Zij had wel een voorgevoel, maar niet van het koningschap.
Met dat laatste schot  traden zij binnen in een wereld  vol  symboliek, vooral bij de installatie, toen hij drie beloften moest afleggen en daarna werd omhangen met  een sjerp, het koningszilver, een hoed kreeg opgezet en een koningstokje in de hand moest dragen.  Als namens het gilde de eed van trouw wordt afgelegd word  je toch een beetje klein van binnen. Dat was intenser toen hij zomaar over de gildevlag mocht lopen. De betekenis er van “je staat boven het gilde” is indrukwekkend. Je mag zilveren kruisen uitreiken en op je koningsvest speldt de afgetreden koning een zilveren schild..Vendelgroeten van het zustergilde en het eigen gilde volgden. Een  koning is vrij en hoeft niets aan het gilde te betalen. Het is allemaal al eens gezien, maar als het jou overkomt, is dat heel, heel indrukwekkend.
Erkend moet worden, dat dit alles in zijn tijd bij het Donks  gilde heel  anders, soberder was. De aandacht, die nu hieraan geschonken wordt, is vele malen groter.
Het meest indrukwekkend was wel de vendelgroet welke het gilde bracht aan koningin Wilhelmien op haar laatste verjaardag als zodanig. Dat was een machtige manifestatie van broederschap, vriendschap en verbondenheid. De broederschap is in de koningsperiode als iets moois ervaren, evenals de trouw van de broeders aan het gilde, getuige de opkomst bij activiteiten en de maandelijkse vergaderingen.

Het koningschap vraagt een intensieve tijdsbesteding, zoals voor algemene- en bestuursvergaderingen, belangrijk voor het kennen van de achtergronden van gebruiken, activiteiten binnen en buiten het dorp, bezoek recepties. Gildebroeders worden vader, het koningspaar gaat met een speld van het gilde en een eigen cadeau op kraamvisite, vieren een jubileum – één gouden en twee diamanten bruiloften – maar ook sterven gildeleden en dan loopt het paar achter de lijkkist. Het is niet altijd plezierig, net zo min als bij andere verenigingen of bij gezinnen. Het bezoek aan recepties behoort ook tot de taak.

Aan het einde wacht een dankbaar applaus van de gildebroeders, maar ook het applaus van de toeschouwers van optochten, is als genieten van een bad. Onlangs bleek dit nog op het Gelders Landjuweel in Doornenburg.
Na de installatie van de nieuwe gildekoning losten Henk en Wilhelmina de derde koningsbelofte in en schonken het gilde een prachtig schild in de vorm van een koningskroon, met de gestileerde figuren van de patroonheiligen en hun namen met de jaren van het koningschap. Twee jaren hangt deze onder de koningsvogel centraal op het vest. Het was een “koninklijk”geschenk van de koningsfamilie “De Koning”.