HENK RUIS NIEUWE KONING GRUUN SCHUT

Een van de voorrechten als lid van de Vriendenkring van de Gemertse Gilden is de deelname aan het jaarlijks koningschieten van een van de beide Gemertse gilden. Sinds 1974, het jaar van de oprichting, hebben slechts een beperkt aantal leden van dat voorrecht gebruik gemaakt, maar drie van hen werden gildekoning. Sinds zondag zijn dat er vier want Henk Ruis uit de Elding is de vierde vriend (en ondersteunend lid), die zich tot koning schoot. Dat gebeurde op het knusse plein voor de pastorie, eigenlijk de plaats waarnaar het koningschieten was verplaatst om te kunnen voldoen aan corona voorschriften, waaraan alle activiteiten moesten worden aangepast..

GILDEMIS

Zo is het nog nooit gebeurd, dat het gilde de handen moest ontsmetten om de kerk binnen te gaan en moesten de broeders 1,5 meter achter elkaar naar hun plaatsen te gaan, echter wel met slaande trom en vliegend vendel. Zoals gewoonlijk in een gildemis waren er geen gildemisdienaas en -lectoren, moest voor het offeren op de trom en de communie een omweg van achter in de kerk worden gemaakt en mocht er niet gezongen worden. En toch…. en toch was het een stijlvolle viering. Misschien dat enkele elementen  ook in de toekomst zullen worden toegepast. Bijzonder in de viering was de zegening van het door een inwoner geschonken beeld van de H. Sebastianus, de tweede gildepatroon,  dat een plaats zal krijgen bij het gildealtaar. Ook bij het kapelbezoek waren de voorschriften merkbaar. Slechts twee gildebroeders mochten er tegelijk in de kapel zijn om hun kaarsje aan te steken en in stilte een intentie aan de heilige aan te bieden.

Het eigenlijke koningschieten begon met het aftreden van het koningspaar Harrie en Wilma van den Elsen. Hun attributen werden onder de schutsboom – van eigen makelij – opgehangen, waardoor de koningstitel vacant werd.

KONINGSCHIETEN

Om stipt drie uur loste pastor Schevers het bevrijdend schot en na hem gildevoorzitter Nico Krol in plaats van de burgerlijke overheid. Na nog ereschoten van de koningsparen van de beide gilden, begon de strijd om de koningstitel, met veel enthousiasme aangestuurd door de gildespreker.

Er waren negen schutters aangemeld, t.w. 2 oud-koningen en koninginnen,  2 gildebroeders, en drie vrienden. Zij streden één uur lang om de titel. Vele ah’s en oh’s klonken op in de strijd, vooral  toen de vogel wat dieper op de spil zakte en bij ieder schot kon vallen. De “douglas”corpus was echter taai en hield het nog twintig schoten vol tot hij na één uur strijd in de 12e ronde en het 102e schot “vriend ” Henk Ruis gelukte om de laatste vezel, die de twee helften aan elkaar hield, los te schieten  en de twee helften  op de grond vielen. Er klonken toch ondanks alles wat luide uitingen van vreugde bij dit feit. Felicitaties alom rond de gelukkige nieuwe koning.

Maar er moest toch nog iets gebeuren. Hij en de besturen van de beide gilden trokken zich  “in conclaaf” terug om zich te buigen over  de waardigheid van hem en de door hem gekozen koningin, dochter Janine. Daarna kon de installatie en huldiging van de nieuwe koning geschieden, waarbij altijd indrukwekkend zijn de eed van trouw van het gilde door het overvendelen en het lopen over de gildevlag.

Tot besluit van de dag werd aan het nieuwe koningspaar een vendelgroet, het eerbewijs van het gilde, aangeboden.

Het gewoonlijke slot van  het koningschieten, de maaltijd van de gildebroeders en de receptie viel ook ten offer aan de RIVM-voorschriften. Maar ondanks alles

het gilde heeft voor twee jaar een nieuw koningspaar.