Gilden bestaan al lang. Dat betekent, dat er in de loop van de tijd leden aangetreden zijn, hun broederschap hebben verlaten en maar weinigen zijn als actief gildebroeder/zuster overleden. Koningen laten meestal een herinnering aan hun koningschap in de vorm van een schild achter. Het is alleen jammer dat veel zilver in het verleden verloren is gegaan, verloren, verbrand, gestolen. Er zijn ook gilden van wie het zilver gedurende hun “slapende” tijd door derden is gebruikt voor het maken van sieraden. In een enkel geval zijn er kelken en cibories voor de eredienst van gemaakt.

Van gildebroeders zonder rang, bestaat soms nog een herinneringsschild. Als gilden alleen vrijgezellen  lid konden

worden, dan hield dit op als ze trouwden. In een enkel geval bleven ze langer lid, vandaar een herinneringsschil d. Overleden gildebroeders horen echter ook samen in herinnering te blijven. Ieder gilde heeft daar zijn  eigen vorm voor gekozen. Om de overleden actieve gildebroeders/zusters te herinneren schonk Lau Huijbers, gouden jubilaris aan het gilde, op de jongste optrekdag  een prachtig dodenschild aan het gilde met daar op bevestigd  kleine schildjes met de namen van de tijdens zijn lidmaatschap overleden actieve broeders. Dat zijn er zeventien.  Zij blijven in herinnering.

De 23-jarige zoon Peter van gildejubilaris Peter Lathouwers  sr. is gisteren door het Sint Antonius en Sint Sebastianus Gilde Gemert  in de druk bezette besloten optrekdagvergadering gekozen tot nieuwe deken.  Hij is vierdejaars student werktuigbouw aan de TU/e. In de middag werd hij door het gilde thuis als zodanig geïnstalleerd.
OPTREKDAG
De optrekdag begon voor de gildebroeders en één zuster – de koningin – al vroeg met het traditionele kapiteinsontbijt en de aansluitende vendelgroet. De gildemis was voor de tweede maal deze week een Communiedienst, waarin Diaken Jos van den Bosch voorging. Aan het slot van de druk bezochte viering in de Sint-Janskerk werd de eed van trouw aan de geestelijke overheid hernieuwd gevolgd door een vendelgroet.
Honderd meter verder stond Burgemeester Michiel van Veen met echtgenote al op het bordes om de eerste vendelgroet aan hem van één gilde in Gemert-Bakel in ontvangst te nemen. Maar liefst tien vendeliers zwaaiden het vendel. De groene Groninger supportersschaal kleurde wonderwel bij de schutskleur. De ontvangst in de trouwzaal was apart omdat deze een interactief karakter had doordat de burgervader zich door de jubilarissen liet bijpraten over de gebruiken bij het gilde en het begin van hun lidmaatschap. De gebruikelijke toast sloot de bijeenkomst af.
De zes jubilarissen werden eveneens met een groet geëerd. Bij zonder was dat de 10-jarige Ole Kradolfer van het Sint-Antoniusgide uit Huissen Gld zich bij het gilde aansloot en zijn felicitatie aan zijn jubilerende opa en oma Huijbers-Bakkers -bracht.

DEKENVERKIEZING EN HULDIGING JUBILARISSEN
In de besloten vergadering brachten 64 een stemden  op een van de drie jongelui voor het “dekensampt”, zoals in de Karte van het jaar 1699 de functie genoemd is. Peter Lathouwers, zoon van de 40-jarige jubilaris Peter Lathouwers werd met grote meerderheid gekozen. Tamboers maakten de uitslag bekend op het Ridderplein en bij de familie.

HULDIGING JUBILARISSEN
Jorlan Manders, 25 jaar lid, Jo van Schalen en Peter Lathouwers beiden 40 jaar, Peter van Hout en Corrie en Lau Hujjbers 50 jaar, werden door de voorzitter en het gilde geëerd met woorden voor hun verdiensten. De 25-jarige jubilaris ontving een zilveren speld, de 40-jarigen –geen erkend jubileum bij het gilde, vroeger alleen met naam genoemd – met gildelikeur en bloemen de  50-jarigen die alle tijd actief waren, een schild en de vrouwelijke jubilaris, de eerste in het bestaan van het gilde, met een zilveren  speld.
De Bond van Schuttersgilden Kring Peelland was met een grote deputatie aanwezig om de jubilarissen te feliciteren met bloemen en de nog steeds actieven  met de zilveren kringonderscheiding

INSTALLATIE
Omwille van de tijd gildeleden hun broeders naar Handel. Na daar de innerlijke mens versterkt te hebben en een drankje er bij werd voor het huis Pastor Castelijnsstraat 33  de nieuwe deken geïnstalleerd. Hij kreeg de groene sjerp aangelegd, het patroonsschild opgespeld, het dekenschild omgehangen en de dekenspiek overreikt. Voor de kou tijdens de tocht naar Gemert was een witte sjaal. De buurt die intussen voor de versiering van het woonhuis had gezorgd werd vertegenwoordigd door de 18-jarige tweeling Jette en Anna Verhoeven, waarvan de een de dekenhoed opzette en de ander de brand mocht steken in de al met tabak gevulde pijp. De huldiging werd besloten met een vendelgroet om daarna de 5 km lange en 2 ½ uur durende tocht naar Gemert te beginnen, onderbroken door 23 felicitaties van aanwonenden, natuurlijk vergezeld met een drankje. Om half zeven was de zesde en laatste vendelgroet voor het gildehuis waar de tafels gedekt stonden voor een heerlijke maaltijd van de kok van Brasserie De Keizer.
De receptie was deze keer bijzonder druk bezocht, want familie en vrienden van gilde, jubilarissen en de nieuwe deken stonden in een lange rij om hen allen de hand te schudden. Carnavalsvereniging De Bergkneuters liet felicitaties vergezeld gaan met feestelijke klanken van de hofkapel, waarvan de nieuwe deken lid is.
De koningsdans werd ook dit keer door de tamboers op de trom geslagen, zoals tot de vijftiger jaren voor de hele avond gebruikelijk was. Die dans vormde de inleiding voor een drukke gildeavond welke het middernachtelijk uur overschreed en eerst  om 01,00 uur eindigde. Thuis bij de nieuwe deken werden laat in de nacht de “eikes” gebakken, als afsluiting van een “super”gildedag, zoals de moeder van de deken zei..

2e Kerstdag er even lekker op uit? Kom dan wandelen in de ‘griebelgrauw’.

Voor de 4e keer organiseren de boeren en tuinders van Gemert-Handel een wandeltocht in de schemering (Griebelgrauw). De gehele tocht is verlicht met kaarsjes en voert langs de mooie  kapelletjes die Gemert rijk is. Ook de molen De Bijenkorf is in de route opgenomen. Onderweg is er muziek en de diverse gildes treden voor u op, de kapelletjes zijn allen  geopend.  Tegen een kleine vergoeding zijn  er warme dranken, soep en warme broodjes verkrijgbaar, een deel van de opbrengst gaat naar ons  goed doel.

Dit jaar gaan we voor het project uit woonzorgcentrum Ruyschenbergh: “Wandelen door Gemert voor dementerenden”.

Alle deelnemers aan onze tocht zijn fit genoeg om een mooie wandeling door Gemert te maken. In de Ruyschenbergh zitten veel mensen die dit niet meer kunnen. ‘Wij zouden ook hun zo graag mee willen laten genieten. Daarom sprak dit project ons ook zo aan’, zegt Jan van Dijk, medeorganisator van de tocht.

Rondom de 5 ‘woningen’ in de Ruyschenbergh zijn al een paar wanden prachtig ingericht met fotobehang van herkenbare gebouwen in Gemert.  Met wat aanpassingen kunnen de bewoners er strak ook vrij rondwandelen.

Als er voldoende geld wordt opgehaald wordt er ook een virtuele film gemaakt, die kunnen de bewoners af laten spelen door op een hometrainer te fietsen, dan lijkt het alsof men op dat moment door Gemert fietst.

‘Mede dankzij de opbrengst van de Kapellekeswandeltocht hopen we het mogelijk te maken om onze bewoners meer bewegingsvrijheid te geven en herkenbare momenten in hun Gemert te laten beleven’, vertelt Helmien Berkers van de Ruyschenbergh. ‘Daarom helpen we ook graag mee met de Kapellekeswandeltocht dit jaar. Wij zullen langs de route staan om te helpen broodjes beenham te verkopen.’

De wandeling begint ook dit jaar weer bij het Boerenbondsmuseum, aan de  Pandelaar 106 te Gemert,  start tussen 15.30 en 17.30 uur. En eindigt op Winterpleinfestijn ook bij het Boerenbondsmuseum. U kunt kiezen voor een route van 6 of van 9 kilometer. Deelname is  gratis.

Neemt u zelf een veiligheidsvest en zaklamp mee?

We zouden het fijn vinden als men op de fiets naar het Boerenbondsmuseum komt, dit ivm de beperkte parkeergelegenheid.

Kijk ook op Facebook: Kapellekeswandeltocht in de Griebelgrauw

GRUUN SCHUT BEZOEKT RUIJSCHENBERGH 

Voor de 47e keer al weer bezocht het officieel genoemde Sint Antonius en Sebastianus Gilde Ruijschenbergh en dan mag dat al een traditie genoemd worden. Het begon allemaal met de verhuizing van de bewoners van het Gasthuis aan de Nieuwstraat naar de nieuwe behuizing aan de Kapelaanstraat.
Dat was het begin van de traditie, gehandhaafd ondanks alle verbouwingen en verandering van zorgsystemen. Menige bewoner van het complex heeft in het verleden een rol gespeeld bij het voortbestaan van het gilde.

H.MIS
Jongstleden vrijdag trok het gilde vanuit het gildehuis Hotel de Keizer op naar het gebouw. Het afhalen van de celebrant Pater Piet Pubben, de vroegere rector van het toen nog genoemde Zorgcentrum Ruijschenbergh, geschiedde vanaf de “noodsacristie” naar de activiteitenruimte welke door  de vrijwilligers van de parochiekerk Sint Jans Onthoofding een beetje het aanzien hadden gegeven van een kapel. Pater Pubben krijgt ieder jaar weer de gelegenheid om deze H.Mis op te dragen en bij zijn voormalige “parochianen” te zijn met wie hij nog altijd een praatje moet maken.
De gildebroeders hadden dit jaar wat meer ruimte beschikbaar en konden zich opstellen achter het altaar in plaats van in de zijruimte. De regerende deken van het gilde mocht de eerste lezing doen. Tijdens de consecratie werden de trommen geroerd en vaandel en vendels gepresenteerd. Dat geeft weer het gevoel van een echte gildemis.

VENDELGROET
Na de H.Mis klonken de gildetrommen nog eens duidelijk en het geluid daarvan weerkaatsend in de gangen en het atrium naar het park. Daarbij werd een rondgang gemaakt en stelde het gilde zich op voor de vendelgroet aan de pastor, de vertegenwoordiger van de parochie en de bewoners, buiten en binnen voor de ramen. Dit jaar waren de omstandigheden heel erg gunstig, eigenlijk de beste sinds de nieuwe huisvesting, want door de heldere lucht was het nog licht, anders dan in de schemering bij een donkere hemel.
De vroegere directeur van het zorgcentrum, nu vertegenwoordiger van de parochie, dankte in woord en daad het gilde voor het bezoek en de vendelgroet.
In het atrium kon onder genot van een kopje koffie gebuurt worden met de bewoners en de vrijwilligers. Dan is het al té gauw tijd om nog voor het donker het gildehuis te bereiken. Een gilde is trouw, trouw ook aan Ruijschenbergh en is blij om dit bezoek te mogen brengen.